Gp Bahrainu

Grand Prix Bahrajnu to eliminacja Formuły 1, która po raz pierwszy odbyła się w sezonie 2004 na nowoczesnym torze Bahrain International Circuit

Grand Prix Bahrajnu, sponsorowane przez Gulf Air, jest pierwszym w historii Formuły 1 Grand Prix organizowanym na Bliskim Wschodzie. Przy okazji pierwszego Grand Prix pojawiło się wiele obaw związanych z atakami terrorystycznymi, które mogły zostać zorganizowane. Jednak te przypuszczenia okazały się bezpodstawne i eliminacja odbyła się bez problemu.

W inauguracyjnym wyścigu zwyciężył Michael Schumacher w fenomenalnym Ferrari F2004. Rok później zwycięstwo przypadło Fernando Alonso, było to jego drugie z siedmiu zwycięstw w sezonie 2005, które dały mu tytuł mistrzowski.

W sezonie 2006 w Bahrajnie rozpoczynały się zmagania kierowców o tytuł mistrzowski. Drugi raz z rzędu najszybszy okazał się Alonso. Tuż za Hiszpanem na mecie pojawił się Schumacher. Bardzo skuteczny był także Kimi Räikkönen, który startując z 22 pozycji stanął na najniższym stopniu podium.

W sezonie 2007 Bahrajn ponownie znalazł się na trzecim miejscu w kalendarzu mistrzostw.

Po premierze 4. kwietnia 2004 roku Grand Prix Bahrajnu na stałe trafiło do kalendarza Formuły 1. To jedyny wyścig w tej części świata, ale w ciągu dwóch lat dołączy do kalendarza nowe Grand Prix Abu Dabi.

Grand Prix Bahrajnu jest pod wieloma względami wyścigiem egzotycznym. W tym islamskim kraju nie świętuje się zwycięstwa szampanem, ale specjalnym musującym napojem, który powstaje z soku granatu i kwiatu róży. „Teraz pachnę jak kobieta”, powiedział oblany tym napojem Jenson Buton w 2004 roku, gdy ukończył tutaj wyścig na trzecim miejscu.

GP Bahrajnu jedynym arabskim wyścigiem
Formuła 1 długo omijała kraje Dalekiego Wschodu. Do 2004 roku odbyło się jedyne arabskie Grand Prix w Maroku (1958). Wówczas zwyciężył Stirlinig Moss. Współczesny „Bahrain International Circuit” jest nowoczesnym torem, który tworzy sześć lewych i dziewięć prawych zakrętów. Maksymalna prędkość projektowana to 315 km/h, którą można rozwinąć na prostej o długości 1090 m. Najszybszy wyścig odbył się podczas pierwszej edycji. Rekordzista został Michael Schumacher na Ferrari F2004 z czasem 1:30,252 minuty. Już w następnym sezonie tor doczekał się pierwszej modernizacji. Poszerzono czwarty zakręt, a strefę obok toru pokryto asfaltem. Dzięki temu zawodnicy, którzy wypadną z toru mają szansę powrócić do wyścigu. Systematycznie także trwają prace nad modyfikacją terenów wokół toru. Dochodzą nowe palmy, skwery i kwietniki, tak by teren wokół trybun zamienić na prawdziwa oazę.

Organizatorzy troszczą się także o zadowolenie gości, dla których organizują różne imprezy towarzyszące. Droga łącząca miejsce wioskę F1 z trybunami została w 2005 roku wyasfaltowana i obecnie mogą po niej przemieszczać się autobusy, które oszczędzają wszystkim czas. Do części hotelowej wioski F1 mają dostęp wszyscy goście wyścigu, nie tylko goście VIP czy kibice ze specjalnymi kartami wstępu. W 2006 roku Bahrajnie odbyła się inauguracja sezonu, ponieważ w terminie tradycyjnego Grand Prix Australii odbywały się Commonwealth Games i organizatorzy poprosili o zmianę terminu. W tym roku Grand Prix Bahrajnu pozostaje w trójce wyścigów F1 organizowanych poza Europą, chociaż jest trzecim w kolejności. Po nim będzie trzytygodniowa przerwa i Formuła 1 przeniesie się do Europy.

Bahrain International Circuit - informacje o torze
Długość toru 5 412 m
Długośc wyścigu 57 okr., 308,238 km
Jakość asfaltowej nawierzchni średnia
Zużycie opon średnie
Przyczepność średnia
Zużycie hamulców znaczne
Jazda z maksymalna prędkością 70%
Najdłuższa prosta 1 050 m
Projektowana największa prędkosć 315 km/h
Zużycie paliwa średnie
Orientacja toru zgodnie z ruchem wskazówek zegara
Liczba lewych zakrętów 6
Liczba prawych zakrętów 9

Tor „Bahrain International Circuit” zlokalizowany jest na południe od stolicy Manama. Zaprojektowany został przez niemieckiego architekta Hermana Tilke. Od oficjalnego rozpoczęcia budowy do pierwszego wyścigu w 2004 roku upłynęło 16 miesięcy. Zainwestowano 130 milionów Euro, a przy budowie pracowało 3000 ludzi, wylano 70 tys. m3 betonu i 8500 ton stali. Do barier ochronnych wykorzystano 82 tys. opon. Tor otwarto 17. marca 2004 roku. Podczas uroczystości jako pierwszy wyjechał na tor były kierowca Formuły 1 Jean Alesi, który zasiadł za kierownicą legendarnego bolidu Mercedes-Benz W196R. Tego, na którym w latach pięćdziesiątych wygrywał Juan-Manuel Fangio.

Tor ma wyjątkowy charakter architektoniczny. Tilke połączył najnowszą technikę i technologię z arabskim stylem. Obok prostej zlokalizowano wysoka budowlę, w której na ostatnim piętrze ma swoja lożę szejk i jego goście. Dachy trybun, garaże, miejsca dla gości VIP maja kształty, które symbolizują typowe elementy pustynnego kraju. Na trybunach jest miejsce dla 45 tys. kibiców, główna trybuna może pomieścić 10 tys. osób. W pobliżu toru może zaparkować 13 tys. samochodów. Centrum prasowe przygotowano dla 500 dziennikarzy. Tor ze stolicą łączy dwupasmowa autostrada.

Tro nie jest wykorzystywany jedynie do wyścigów Formuły 1. Organizowane są tutaj także inne wyścigi, a sezon trwa praktycznie cały rok. Odbywają się wyścigi GP2, w 2005 roku Bahrajn gościł światowy finał Formuły BMW, a także zespoły organizują tutaj swoje testy. Na terenie znajduje się także tor testowy i tor motocrossowy. Odbywają się zawody dragsterów, a od 2005 roku także pojazdów off-road. Sam tor umożliwia wykorzystanie go w sześciu wariantach, z czego do wyścigów Grand Prix F1 wykorzystuje się ten najdłuższy mierzący 5412 metrów.,

Wyglond toru

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Wojtek dnia Pon 22:18, 18 Sie 2008, w całości zmieniany 2 razy